EKUZ nie jest narzędziem integracji społecznej. Wzmacnia raczej podziały klasowe i przestrzenne pomiędzy krajowymi systemami opieki zdrowotnej. Nie jest to celem EKUZ, która ma łączyć obywateli Europy. W tym artykule omówiono, co jest nie tak z EKUZ i jak można ją ulepszyć.
EKUZ uprawnia do korzystania z niezbędnej z medycznego punktu widzenia państwowej opieki zdrowotnej
Jeśli jesteś obywatelem Wielkiej Brytanii, karta EKUZ umożliwia Ci dostęp do państwowej opieki zdrowotnej w każdym kraju UE. Obejmuje ona leczenie w nagłych wypadkach, leczenie długotrwałych, istniejących wcześniej schorzeń, rutynową opiekę położniczą oraz dializę nerek i tlenu. Niektóre zabiegi, takie jak chemioterapia, mogą wymagać wcześniejszej rezerwacji.
Być może złożyliście już Państwo ponownie wniosek o wydanie EKUZ. Możesz teraz złożyć wniosek online przez Revenue Agency i otrzymać kartę w ciągu 30 dni. W przypadku utraty karty lub jej zagubienia, można również skontaktować się z Urzędem Skarbowym i poprosić o jej wymianę. W przypadku zagubienia, możesz również poprosić o tymczasową EKUZ. Pamiętaj jednak, że to nie jest Ministerstwo Zdrowia.
Chociaż EKUZ uprawnia do bezpłatnej opieki medycznej w krajach UE, nie każda państwowa opieka zdrowotna jest darmowa. W niektórych krajach możesz być zobowiązany do uiszczenia niewielkiej dopłaty lub opłaty z góry za państwową opiekę zdrowotną. Ponadto większość państwowych kas chorych nie pokrywa leków przeciwbólowych i przeciwgrypowych dostępnych bez recepty. Przysługuje Państwu również podstawowa opieka stomatologiczna, taka jak czyszczenie i opieka w nagłych przypadkach, ale nie skomplikowane zabiegi stomatologiczne.
Jeśli posiadasz kartę EKUZ z Wielkiej Brytanii, możesz mieć prawo do niezbędnej z medycznego punktu widzenia państwowej opieki zdrowotnej w krajach, w których się o nią ubiegałeś. Może się jednak zdarzyć, że znajdziesz się w nieznanym kraju bez karty EHIC. Przed złożeniem wniosku należy zapoznać się z prawem i przepisami obowiązującymi w danym kraju.
Jeśli jesteś obywatelem UE, EKUZ jest ważna w każdym kraju europejskim. Dotyczy to 27 państw członkowskich UE oraz Islandii, Norwegii i Liechtensteinu. Nie obejmuje jednak Andory i Monako, dlatego w tych krajach trzeba wykupić prywatne ubezpieczenie zdrowotne.
Jest to klasa selektywna
EKUZ od dawna jest użytecznym narzędziem dostępu do usług zdrowotnych. Oferuje korzyści dla osób w Europejskim Obszarze Gospodarczym, w tym możliwość dostępu do nieplanowanej opieki. Możliwość ta została rozszerzona o różne stopnie nagłości. EKUZ pozwala również na opłacenie opieki niezbędnej z medycznego punktu widzenia przez osoby mieszkające w krajach EE.
Jednak EKUZ jest w krajach EE selektywna klasowo. Tylko około jeden na pięciu obywateli EE posiada EKUZ. Ponadto wiąże się ona z bardziej stromym gradientem klasowym, przy czym osoby z wyższej klasy i lepiej wykształcone mają większe szanse na jej nabycie. Ważne jest zatem uwzględnienie kontekstu społecznego i kulturowego w każdym kraju.
Wzmacnia, a nie zmniejsza nierówności w opiece zdrowotnej
Pomimo obietnicy UE dotyczącej bardziej zintegrowanego systemu opieki zdrowotnej, uczestnictwo w EKUZ i jej stosowanie było nierównomiernie rozłożone w UE, zwłaszcza pomiędzy Europą Wschodnią i Zachodnią. Ta nierówność między krajami i regionami jest wzmocniona przez mobilność pacjentów EHIC, która wzmacnia społeczne i przestrzenne nierówności w opiece zdrowotnej w UE i na jej terenie.
Różnice w zdrowiu są istotnymi kwestiami dla sprawiedliwości społecznej, poprawy zdrowia narodu i promowania dobrobytu gospodarczego. Osoby kolorowe oraz grupy o niskich dochodach cierpią na wyższe wskaźniki zachorowań i śmiertelności niż ich odpowiednicy. Te nierówności zdrowotne ograniczają zdrowie narodu i są niezwykle kosztowne: nierówności w kosztach opieki zdrowotnej i utraconej produktywności powodują około 42 miliardów dolarów nadmiernych kosztów medycznych.
Posiadanie powszechnego pokrycia jest kluczowe dla zapewnienia, że każdy ma dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego i usług medycznych. Nikt nie powinien zbankrutować z powodu wysokich kosztów pobytu w szpitalu lub operacji. Koszty kryzysu medycznego są jednym z głównych powodów bankructwa w USA. Koszty opieki zdrowotnej są znaczącym drenażem budżetów rządów regionalnych i centralnych.
EKUZ pogłębia nierówności zdrowotne i zwiększa koszty opieki zdrowotnej. Nierówności zdrowotne wynikają z nierówności strukturalnych i są związane ze sprawiedliwością społeczną. Nierówności te są często zakorzenione w niekorzystnej sytuacji ekonomicznej, społecznej i politycznej.
Podczas gdy ACA stworzyła znaczny wzrost zasięgu w większości grup, ludzie koloru i osoby o niskich dochodach nadal stoją przed nieproporcjonalnym ryzykiem nieubezpieczenia. Odwrócenie tego trendu rozpoczęło się w 2017 roku, gdy administracja Trumpa obcięła fundusze na zasięg i dodała restrykcyjne wymagania dotyczące kwalifikowalności Medicaid. Zwiększyło to obawy dotyczące uczestnictwa w Medicaid, szczególnie wśród imigrantów i ich dzieci.
Nie udaje się połączyć Europejczyków
Płatności EHIC i odpływy pacjentów z Europy Zachodniej są nierówne, odzwierciedlając wielkość populacji i całkowite różnice w wydatkach na zdrowie między Europą Wschodnią i Zachodnią. Ogólnie rzecz biorąc, względne odpływy z krajów EE są większe niż odpływy z krajów WE, natomiast w odwrotnym kierunku, to Europejczycy Zachodni są głównymi beneficjentami EKUZ.
EKUZ, mimo swojej obietnicy, nie zbliża Europejczyków. Raczej wzmacnia podziały społeczne między Europą Zachodnią a Wschodnią. Tym samym wzmacnia podziały społeczne i przestrzenne, które istnieją między obiema stronami kontynentu. Jednak mimo szczytnego celu, jakim jest integracja Europejczyków, stała się ona bardzo upolityczniona.
Niepowodzenie EKUZ w zbliżeniu Europejczyków przejawia się w tym, że jej zasięg nie jest równomiernie rozłożony w Europie Zachodniej i Wschodniej oraz wśród różnych klas społecznych. Odzwierciedla to ograniczenia systemu migracyjnego UE. Co więcej, odpływ pacjentów z EKUZ ze wschodu na zachód bardziej obciąża państwa EE niż z zachodu, przyczyniając się do reprodukcji społecznych i przestrzennych nierówności w zasobach opieki zdrowotnej w całej UE.
Po kryzysie z 2008 roku mobilność EKUZ stała się kwestią polityczną. Ponieważ więcej osób zostało zmobilizowanych przez EKUZ, płatności transgraniczne stały się wyższe, co pogorszyło i tak już sporną kwestię. Mobilność EKUZ została scharakteryzowana jako sposób na połączenie publicznego systemu opieki zdrowotnej z prywatnym rynkiem medycznym, ale tworzy również nowy rodzaj obywatelstwa rynkowego.